Maart

 Autopech

Nadat ik de kinderen naar school heb gebracht, rij ik naar huis. Het is weer eens ontzettend druk op de weg. Ik rij op een 2-baans 1 richting weg. De temperatuur van de auto stijgt door het file rijden, dus de airco uit. Dan zie ik een enorme rookontwikkeling achter mij, denk eerst nog dat het de auto naast mij is, maar ik ben het zelf. Dit voelt niet goed. Maar ik ben bijna aan het einde van de file. Dan bij het laatste stoplicht, ik sta vooraan, slaat de auto af. Het licht springt op groen maar er is geen beweging meer in de auto te krijgen. Een hoop getoeter achter mij, dat helpt niet echt de auto gaat er niet van rijden. Op straat spreek ik een man aan of hij in de buurt een garage weet. Hij spreekt vervolgens weer een andere voorbijganger aan in het Sranan, ik versta er dus niets van. Blijkt dat hij deze man vraagt om hem te helpen om de auto van het kruispunt af te duwen. Geweldig deze mannen duwen mij vrolijk naar de overkant van de weg. Ik sta veilig. Hans komt een half uur later met een monteur. Nog een half uur later neem ik de taxi naar huis, de radiator is lek en moet gemaakt worden. 2 dagen later rijden we gelukkig weer.

Verkiezingen

een taxirit is ook altijd wel weer leuk, de taxichauffeurs hebben altijd veel te vertellen. Een populair onderwerp zijn de verkiezingen van 25 mei. Al weken lang is tenminste de helft van de krant gevuld met informatie over de politieke partijen. Met 21 politieke partijen is er natuurlijk ook altijd wel wat nieuws te vertellen. Uiterlijk dit weekend moesten de partijen zich inschrijven. En daar werd natuurlijk weer een feest van gemaakt. Zelfs de jaarlijkse avondvierdaagse is in de ban van de verkiezingen. Diverse politieke partijen hebben groepen wandelaars afgevaardigd of gesponsord, compleet met vlaggen, brassbands en prachtig outfits.

Suriname kent een ingewikkeld districtenstelsel met een vermenging van een meerderheidsstelsel. Behalve de 51 leden van het parlement, moeten er op 25 mei ook de Districtsraadsleden en Ressortraadsleden worden gekozen. Totaal gaat het om ongeveer 900 mensen, die in principe voor 5 jaar worden gekozen. De gekozenen moeten op hun beurt de president en de vicepresident gaan kiezen.

De laatste 4 maanden voor de verkiezingen komt er op bestuurlijk niveau nauwelijks nog iets van de grond. Ministers, parlementsleden, president en vicepresident zijn druk met partij vergaderingen, besprekingen met andere partijen en vooral met campagnevoeren. Het parlement ( De Nationale Assemblee) komt nog nauwelijks bijeen. Bovendien is men bang om impopulaire maatregelen te treffen of heikele punten aan de orde te brengen.

Populaire maatregelen des te meer. Er worden veel straten geasfalteerd, scholen gerenoveerd, medische en sociale voorzieningen tot stand gebracht en grond uitgiften gerealiseerd.

Behalve dat het kiesstelsel ingewikkeld is, maakt het grote aantal van 21 deelnemende politieke partijen de zaak nog ingewikkelder. Om het nog spannender te maken, vormen politieke partijen voor de verkiezingen combinaties (allianties) om gezamenlijk de verkiezingen in te gaan en daarmee hun kansen te vergroten in de districten.

De verkiezingen beloven heel spannend te worden, omdat de algemene verwachting is dat de traditionele partijen, die de laatste 30 jaar na de onafhankelijkheid onafgebroken aan de macht zijn geweest niet meer de gewenste meerderheid zullen behalen.

Bovendien hebben alle partijen gehoor gegeven aan de algemene wens van de kiezers voor vernieuwing en verjonging. Veel politici die ook al 30 jaar het politieke spel hebben bepaald in Suriname zullen dus niet terugkeren. Dit geldt ook voor de huidige president, die zich niet meer herkiesbaar heeft gesteld. Dit maakt het nog extra spannend, want de president is een heel machtig instituut in Suriname. Uiteraard zijn over de presidentskandidaten heel veel speculaties.

Wij vinden het in elk geval leuk en heel spannend om de verkiezingen mee te maken.