Mei

Zanderij

Zaterdag, eindelijk is het zover de fam. v. Dijken  komt aan op Zanderij, Daphne en Esmée zijn helemaal door het dolle heen. Op weg naar Paramaribo staan de monden niet stil, zoveel hebben ze elkaar te vertellen. Ze pakken zo de draad weer op, alsof ze elkaar gisteren nog hebben gezien i.p.v. een half jaar geleden.

's Avonds gaan we eten halen op 'blauwgrond'. Meteen een leuke kennismaking met de warungs.

Nieuw Amsterdam

Zondag ochtend gaan de mannen 10 km hardlopen en de meiden fietsen mee. Daarna lekker afkoelen in het zwembad. 's middags bezoeken we Fort Nieuw Amsterdam, een openlucht museum. Waar de jongens het voor elkaar krijgen om weg te zakken in de kleigrond, inclusief slippers (de moeders waren hier uiteraard niet bij). Met moeite worden de slippers weer teruggevonden. De jongens komen vrolijk onder de modder op blote voeten aangelopen.

School

Maandagochtend gaat Esmée mee naar school. Het blijkt niet veel anders te zijn dan in Nederland, sommige lesstof is wat gemakkelijker, andere wat moeilijker. Esmée denkt 's middags steeds dat ze weer naar school moet, maar hier gaan de kinderen alleen 's morgens naar school. Na school meteen naar het zwembad want het is wel erg warm.

's Avonds eten bij de rivier, waar de kinderen de ene na de andere vis uit de rivier halen. Die natuurlijk mee moeten naar huis.

Vlakbij het restaurant vinden Daphne en Esmée een heel klein poesje, die willen ze wel meteen meenemen. Nog even en we hebben een hele dierentuin thuis.

Binnenland

Dinsdagochtend vertrekt de familie naar een resort in het binnenland om vanuit daar de verschillende trips te maken. Zaterdagochtend gaan wij ook naar het resort, het regent en regent de straten in Paramaribo staan alweer blank. Gelukkig wordt het droog richting het binnenland.

Vanuit het resort maken we een boottocht naar een transmigratie dorp. Door de bouw van de Afobakkadam ruim 45 jaar geleden en het ontstaan van het stuwmeer moesten 6000 binnenlandbewoners geëvacueerd worden naar de zgn transmigratie dorpen. Met de belofte dat de huizen moderne voorzieningen zouden krijgen zoals een douche. De beloftes zijn nog steeds niet nagekomen.

In de boot worden we al snel weer overvallen door een regenbui. Maar met de hitte is het wel een lekkere afkoeling!

Al snel komen we bij het dorp aan. Het is alsof je in een dorp in Afrika bent terecht gekomen. Veel kinderen, eenvoudige huizen, traditionele kleding en de was wordt in de rivier gedaan. We worden rondgeleid door een vrolijke dame die opgegroeid is in een dorp in de buurt. Ze vertelt hoe het leven in deze dorpen is. Een van de verhalen is als de mannen op jacht gaan naar een Surinaamse buffel en er een vangen hoe deze dan verdeelt wordt. Het dorpshoofd krijgt een groot stuk, een gedeelte is voor de familie en van het overige wordt een feestmaal voor het hele dorp gemaakt.

Het is ongelooflijk dat men op zo'n korte afstand van Paramaribo(circa 60 km) nog zo leeft. We hadden al vanuit de auto dergelijke Marron dorpen en Indianen dorpen gezien, maar het is toch heel anders als je er doorheen loopt.

Terug bij het resort is er een uitgebreide lunch, maar al snel gaan we door naar de volgende activiteit, de canopy tour! De canopy tour is toegankelijk voor iedereen vanaf 8 jaar. Guido is verontwaardigd dat hij niet mee mag, gelukkig kunnen de mannen nog een kano regelen en varen onder ons door op de Suriname rivier. Eerst even oefenen op een lage kabel en dan slingeren we als apen van boomtop naar boomtop. Tot het laatste plateau en dan gaan we 80 meter hoog over de Suriname rivier, geweldig! Helaas ben je in een paar seconden aan de overkant(500 m), had wel wat langer mogen duren. Hoewel we horen de onweer dichterbij komen en de begeleiders worden ook wat onrustig. Snel worden we in bootjes weer naar de overkant gevaren. Daphne vraagt meteen al wanneer we weer gaan!!!

Het was een fantastische dag, we rijden terug naar Paramaribo en Esmée gaat vast met ons mee.

Moederdag

Ik word verwend met een knutselwerkje, mooie tekeningen, lieve woorden en cadeaus. En ik krijg sms'jes van andere moeders die me een fijne moederdag toewensen en dat je trots moet zijn dat je moeder bent. Dat is wel een andere benadering dan in het nuchtere NL.

Esmée heeft geluk, de straten zijn vanmorgen weer rivieren geworden. Ze kunnen er geen genoeg van krijgen om door de straat te rennen. Het hoogtepunt is als er een auto hard langs rijdt en de kinderen een fontein van water over zich heen krijgen.

Dolfijnen

Waar zijn ze nu? De bootsman is druk aan het bellen met andere bootsmannen of ze al wat zien. Net als we denken dat het niks wordt zien we de dolfijnen. Het blijft fascinerend.

We varen door naar Frederiksdorp een prachtige gerenoveerde plantage. We lunchen bij een plantagehuis. We beginnen met lekkere visballetjes. Ik let even niet op met eten (zie weer een mooie vogel voorbijvliegen) en dan heb ik het idee dat ik stik, er zit een graatje overdwars vast in mijn keel! Terwijl ik denk dat ik stik, blijft Hans en het personeel heel rustig en geven mij een kommetje rijst en moet dit in een keer doorslikken. Het werkt, na een paar happen is de visgraat weg. Voorlopig even geen vis meer!

Na de lunch, de kinderen zijn weer visjes aan het vangen, lopen we naar Margharita waar de boot op ons ligt te wachten. We varen terug naar Paramaribo. En dan onverwachts ziet Hans een dolfijn. We varen er snel heen en nogmaals mogen we deze mooie dieren aanschouwen.

Dierentuin

's Morgens ga ik met de kinderen naar de dierentuin. We hebben geluk, dit is de 1e keer dat we hier zijn en dat het niet regent! We zijn op het juiste tijdstip, de dieren krijgen eten en worden verzorgd. We zien dat een miereneter wordt schoongespoten en geknuffeld. En vandaag zaten achter de dierentuin de bomen vol met kleine wilde aapjes.

's Middags weer lekker afkoelen in het zwembad.

Whitebeach

De laatste dag alweer. We hebben een heerlijke relaxte dag op de Whitebeach. De volgende morgen gaan de kinderen nog even zwemmen en dan komt het moment van afscheid nemen......                

We hebben een hele gezellige tijd gehad.