Mei/juni

3 juli 2010 - Paramaribo, Suriname

Verkiezingen

Hans is in de aanloop naar de verkiezingen naar een mega manifestatie en een buurt manifestatie geweest. Er werden toespraken gehouden maar verder is het vooral gezellig met eten, drinken en live muziek.

De laatste week voor de verkiezingen wordt er over niets anders meer gepraat. En de krant heeft ook nog maar 1 onderwerp en dat zijn de verkiezingen.

25 mei zijn de verkiezingen. Op weg naar het bedevaartsoord voor Hindoestanen 'de weg naar zee' komen we langs de verschillende stemlokalen. Alle partijen zijn vertegenwoordigd en proberen de zwevende kiezer nog voor zich te winnen. Veel vlagvertoon en iedereen loopt er in de kleur van zijn partij bij. De stemming is ontspannen, misschien mede door het alcoholverbod van 48 uur?

De uitslag is bij jullie inmiddels ook wel bekend. Uiterlijk in juli wordt duidelijk welke partijen gaan regeren en wie de president wordt. Het blijft nog even spannend!

DSC02390DSC02391Stemlokaal

WK voetbal

Het vlagvertoon van de verkiezingen gaat over in vlaggen voor het WK. Veel auto's zijn versierd met vlaggen. Als Brazilië wint rijden de auto's toeterend door de straten, alsof ze de WK al hebben gewonnen. Vandaag kunnen de Brazilianen de vlaggen van de auto halen. Nu wordt het echt spannend.

Waar je ook bent, overal kun je de wedstrijden volgen to in de spreekkamer van de dokter (Guido is al een week behoorlijk ziek dus even langs de dokter). Cafés en winkels zijn versierd in de NL, Braziliaanse of Argentijnse kleuren. Bij ons hangen de oranje vlaggen en ballonnen in de tuin. We hebben nog net geen vlaggetje op de auto.

Juni

Brownsberg

Mijn broer en neef komen vrijdag aan op Zanderij, ze blijven maar een week en willen wel veel zien. Dus de volgende ochtend vroeg gaan we naar Brownsberg. Deze stond bij ons al een tijd op de planning maar steeds kwam er wat tussen. Het is al een tijdje droog dus zou de weg omhoog goed begaanbaar moeten zijn. Tot het dorp Brownsberg (100 km van Paramaribo)is de weg geasfalteerd dus dat gaat lekker snel. Maar dan komen we onderaan de berg daar ligt een 'meertje' voor ons, kunnen we hierdoor heen? We stappen uit de auto om te kijken of we wel verder kunnen. Al snel stopt er nog een auto, zij twijfelen ook. Een van de passagiers trekt zijn slippers uit en loopt door het 'meertje' heen, het blijkt niet al te diep te zijn. We rijden erdoor heen, later blijkt dat dit echt kinderspel is met hetgeen ons nog te wachten staat. Diepe kuilen, enorme plassen, we glijden en hobbelen de 500 meter hoge berg op. Er is geen hek, en de afgrond wordt dieper en dieper dus ik hou zoveel mogelijk de kant van de berg aan. Soms heb ik het gevoel dat de hele auto omkiepert of vast komt te zitten. Steeds de twijfel kunnen we wel verder, maar er is geen weg terug je kunt niet keren. De temperatuur van de motor stijgt, dus de airco moet uit. Dan na een klein uurtje zijn we er, nog ruim een half uur lopen(glibberen het is nog behoorlijk modderig) naar de watervallen. We zien verder niemand, lopen wel goed? Het enige wat we horen zijn de brulapen, zij maken het geluid van een misthoorn. Opeens zien we de waterval. Nu nog een steile trap naar beneden en dan een heerlijke massage onder de koude waterval. Als we weer bij de auto zijn hangen daar opeens de brulapen boven ons hoofd. Geweldig om te zien, ze hebben ook een kleintje bij zich. Niet alleen wij kijken onze ogen uit, de apen blijven ons ook aanstaren.

een zwaaiende brulaapBrulaap Brownsbergrelaxen bij de waterval

De volgende stop is bij het uitzichtpunt van Brownsberg. Fantastisch wat een mooi uitzicht over het Brokopondo meer. Verder zien we mooie vlinders, vogels, een soort kalkoenen en grote konijnen. Guido heeft vooral interesse voor de vogelspin in een potje.Dat wil hij ook wel!

Nu weer met de auto naar beneden zien te komen. We horen van een gids dat de weg steeds slechter wordt en dat ze er niets aan doen. Regelmatig komen busjes en auto's vast te zitten. Dat waren bemoedigende woorden voor de terugrit. Het gaat gelukkig allemaal goed, blij als we weer op de gewone weg zijn.

Dolfijnen/vissersdorp

Zondag gaan we weer naar de dolfijnen. We zijn nog niet uitgevaren of daar zijn ze al. Het blijft een fantastisch gezicht. Daarna bezoeken we een Javaans vissersdorp, het is zondagmorgen en de meeste bewoners zijn in de kerk. We lopen door het armoedige dorp met als achtergrondmuziek het vrolijke zingen vanuit de kerk.

bij het vissersdorpvissersdorp langs de Suriname rivier

Commewijne

Op weg naar Fort Nieuw Amsterdam en Peperpot (op Commewijne)kom ik erachter dat ik mijn slippers nog aan heb. Niet zo handig om lang op te lopen. In een winkel onderweg koop ik een paar mooie 'Nikes' voor 15 Srd (= 4,00 euro). Zitten nog goed ook, totdat ik er een paar stappen mee heb gezet. De ene zool laat voor de helft los, als ik later tot mijn enkels in de modder kom vast te zitten laat de andere zool ook los! Dan maar weer verder op slippers.

vlinder bij de peperpotplantageonderweg op commewijnecommewijne onderweg

Verder bezoeken we de stad, Fort Zeelandia, de palmentuin (waar we worden overvallen door een stortbui maar met een palmblad boven mijn hoofd blijf ik droog), de Weg naar zee, de White Beach (even relaxen) en de vlinder kwekerij.

'gouden'torren bij de peperpotplantagebeeld bij deWeg naar zeeBij de Weg naar zee

De vlinder kwekerij hadden wij ook nog niet eerder bezocht. Een mooie plek, en wat een werk om die prachtige vlinders te kweken. Op de grond liggen dode vlinders en vlinder vleugels die de kinderen mee mogen nemen. Ze kweken ook schildpadden en slangen. De kinderen mogen de schildpadden vasthouden.

wel zwaar zo'n schildpadin de vlindertuinvlindertuin

Zaterdag gaan mijn broer en neef weer naar huis. We hebben een hele gezellige week gehad en veel gedaan en gezien.

Het afscheid nemen wordt wat gemakkelijker, we komen begin september weer naar huis! En donderdag komt opa.

Coco

Dinsdagmorgen vroeg, Hans is naar zijn werk de kinderen naar school, hoor ik dat het elektrische hek spontaan opengaat! De honden zij er direct vandoor. Het is niet moeilijk om ze te vinden, een enorm geblaf van honden, waar Coco en Snoopy langslopen.

Ik heb ze al snel te pakken, ik doe Coco aan de riem en Snoopy loopt mee. Dan komen de 3 honden van de buren, waar Coco en Snoopy vaak mee spelen, op Coco af. De grootste begint te vechten en al snel doen de andere mee. Wat ik ook roep ze houden niet op, een buurvrouw weet ze tot bedaren te krijgen. Coco is behoorlijk gehavend, hij heeft veel bijtwonden. Een grote bijtwond in zijn nek maar door zijn ruime vel zijn er geen vitale delen geraakt. Als spoedgeval kunnen we bij de dierenarts terecht. Hij wordt gehecht, krijgt pijnstillers en penicilline. Nu maar hopen dat de wonden snel genezen.

3 Reacties

  1. Hans K.:
    3 juli 2010
    Wat hebben jullie weer een hoop meegemaakt deze maand.

    Ik heb zojuist mijn eerste studiejaar met succes afgerond: alles gehaald, met prima cijfers ook. Voor het laatste onderdeel mochten we veel 'buiten spelen' en insecten vangen. Maar zulke mooie vlinders als bij jullie in de vlindertuin heb ik niet gezien.

    Nederland-Brazilië: 2-1. Volgens een kennis op Trinidad ben ik nu persona non grata in Brazilië: Ben benieuwd hoe de stemming in Paramaribo is: waarschijnlijk heel erg pro-Brazilië?

    Op 25 april 2001 ontmoette ik verkiezingswinnaar Desi B. in het resort Blanche Marie, waar hij zich had teruggetrokken met familie en vrienden. Ik was de enige andere gast, en nog wel een blanke Hollander. Nee, een lift met zijn bootje naar Apoera kon ik wel vergeten. Hij zal vast even gedacht hebben dat ik hem aan de tand wilde voelen over een zekere justitiële zaak in Nederland. Goed dus, dat er gewapende lijfwachten waren...?

    Hopelijk is Coco weer wat bekomen van zijn verwondingen.
    En komen jullie in september alweer terug? Wat vliegt de tijd toch! Dan wordt het tijd dat iemand in Leersum het gras gaat maaien. Het is hier deze week boven de 30 graden geweest (natuurlijk niets vergeleken met Suriname, maar toch behoorlijk heet) en ik was een paar dagen op de heuvelrug. Alles zag er droog en wild uit. Vandaag worden er wat onweersbuien verwacht: goed voor bos en akker!

    Hans K.
  2. Ellen:
    3 juli 2010
    Hallo avonturiers,

    Wat een belevenis moet het zijn om een jaar in Suriname te zijn. Zo te lezen in jullie verslagen maken jullie er genoeg mee, en genieten jullie er echt van.

    Wij wensen jullie, hier vanuit een zeer zonnig Leersum, nog een hele mooie tijd toe in Suriname. Wij zien jullie weer in september. Lieve groet, Bob, Ellen, Stan, Niels
  3. Esmee:
    3 juli 2010
    gaat het al beter met Coco? en hoe is het met jullie?
    met ons is het allaemaal goed en de zomervakantie is begonnen het is hier steeds warmer het is zon 30 graden!
    groetjes van Esmee